- təhqirli
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
təhqirli — sif. Heysiyyəti alçaldan, mənliyinə toxunan, təhqir edən; təhqiramiz, təhqiranə. Təhqiredici söz. – Xan şahın bu təhqirli məktubundan sınmadı. Ç.. <Bəndalının anası> ona təhqirli z. baxır. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təhqiredici — sif. Heysiyyəti alçaldan, mənliyinə toxunan, təhqir edən; təhqiramiz, təhqiranə. Təhqiredici söz. – Xan şahın bu təhqirli məktubundan sınmadı. Ç.. <Bəndalının anası> ona təhqirli z. baxır. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təhqiramiz — ə. və f. təhqirli, təhqiredici, alçaldıcı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bığıqırxıq — is. və sif. dan. 1. Bığlarını qırxdırmış. 2. Keçmişdə mövhumatçıların və mürtəcelərin artistlərə verdiyi təhqirli ad. Hüseyn dərin bir ah çəkib həzin səslə dedi: « . . Bilirsinizmi, mirzə, mənim əqrəbam mənə nə cəfalar edirlər?» Onların nəzərində … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gədə-güdə — top. nifr. Keçmişdə aşağı təbəqələrə mənsub adamlara verilən təhqirli ad. <Xırdaxanım:> . . Başın qarışıb gədə güdəyə, uşaq muşağa, gecələr qumar, gündüz qumar. N. V.. <Sara xanım:> Murad bəyin o qədər mülkünü, bağını əlimizdən alıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oyunbaz — is. 1. Gülməli oyunlar çıxarıb başqalarını güldürən adam; hoqqabaz, oyun çıxaran, masqaraçı. Adamlar özlərinə məzəli təlxək, oyunbaz, ya dəli düzəldib əylənir, meydançanı, bazarı yeni gülüşmə götürürdü. S. R.. 2. Keçmişdə ruhanilərin və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sınmaq — f. 1. Bir şeyə bərk toxunaraq parçalanmaq, tikə tikə olmaq, xırda hissələrə ayrılmaq; qırılmaq, zədələnmək. Boşqablar əlimdən düşüb sındı. Pəncərə sınıb töküldü. – Su səhəngi suda sınar. (Ata. sözü). . . Əli yumurtasının künəsini tutur və deyir:… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söyüş — is. Nalayiq, qaba, təhqirli söz(lər). Bu söz Qurban üçün söyüşdən də pis oldu. T. Ş. S.. Hacı Aslan söydükcə qızışır, qızışdıqca söyüşünü qəlizləşdirirdi. S. H.. Söyüş söymək – qaba, nalayiq, təhqiredici sözlər söyləmək. Nəzarətçi söyüş söydü və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söyüşmək — f. Bir birini söymək, birbirinə nalayiq, qaba, təhqirli sözlər demək. Qonşular bir az söyüşdükdən sonra iş vuruşmağa müncər oldu. Ç.. Söyüşsələr də, döyüşsələr də . . bəzən Cəmil <Səməndərin> könlünü alar(dı). . M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
udmaq — 1. f. 1. Udlaq əzələlərinin hərəkəti ilə bir şeyi ağız boşluğundan qida borusuna və mədəyə ötürmək. Həbi udmaq. Bütöv tikəni udmaq. – Dəryalar tutdu məni; Naqqalar uddu məni; Əziz, istəkli dostum; Nə tez unutdu məni? (Bayatı). Qoca hülqumunda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzüqırxıq — sif. 1. Üzünü qırxmış, ya qırxdırmış, üzündə tük olmayan. Üzüqırxıq kişi. 2. Keçmişdə: cəhalətpərəstlərin üzünü qırxan ziyalılara verdikləri təhqirli ad. Beş nəfər üzüqırxıq, laməzhəb, dinsiz kazak hər nə bilir, eləyir. P. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti